Onder het oppervlak van de huidige, al meer dan honderd jaar toegepaste filmtechnieken vindt een aardverschuiving plaats vanwege de digitalisering in de filmindustrie. De ongekende creatieve mogelijkheden zijn nog maar voor een klein deel blootgelegd. De nieuwe mogelijkheden tot manipulatie en simulatie zullen de filmtaal en filmtechnieken wezenlijk veranderen en uitbreiden. De digitalisering heeft ervoor gezorgd dat uiteindelijk ieder frame tot op het kleinste onderdeel te manipuleren is; dat betekent dat in essentie ieder beeld te maken is.
In de VFX industrie wordt realisme nagestreefd, dus alle toegevoegde virtuele 3D onderdelen in een realistische scene dienen niet te onderscheiden zijn van echt. Dat betekent dat er enorme data bestanden door de computers verwerkt moeten worden om dit realisme te bereiken. Kennis van het productieproces en een optimaal opgezette pipe-line, om een en ander zo efficiënt mogelijk te kunnen verwezenlijken, is dan cruciaal.
Tevens is het in 3D en Compositing realistisch maken van de verschillende filmscenes een zeer tijdrovende klus waar grote aantallen professionals aan meewerken. Vanwege dit arbeidsintensieve proces worden er dan ook al jaren complete scenes en films ge-outsourced naar o.a. Aziatische landen, waar goedkopere arbeidstarieven worden gehanteerd. Het heen en weer sturen van grote databestanden via interne en/of externe netwerken wordt hierbij ook steeds gangbaarder.
Studenten die in deze industrie werkzaam willen zijn dienen dan ook de nodige kennis te bezitten van pipe-lines, workflows etc. willen ze een belangrijke positie kunnen veroveren in dit complexe werkproces. De inhoudelijke complexiteit neemt nog steeds toe naarmate er meer technische mogelijkheden zijn om superrealistische beelden te creëren. Vanwege o.a. kwaliteit/prijsverhouding is er een toenemende vraag naar generalistische specialisten, d.w.z. professionals die in meerdere vakdisciplines zo specialistisch zijn dat ze complexere scenes op een hoge kwaliteitsstandaard kunnen afleveren. Dat betekent concreet dat waar vroeger meerdere mensen nodig waren om de scene af te leveren er nu soms gezocht wordt naar een meer breed in te zetten specialist.
Aangezien de computer steeds meer “real-time” kan berekenen betekent dit dat de gehele film, of in ieder geval de scenes die VFX bevatten, via pré-visualisatie in een 3D (computer)locatie kan worden geëxperimenteerd met camerapositie, mise en scene, kadrering, locatie etc. om vat te krijgen op het te verfilmen verhaal en om proef te draaien voordat er één shot op locatie is gedraaid. Hierdoor kunnen er verbeteringen worden aangebracht en inzicht worden verkregen in een vroeg stadium.
Dit betekent dat het gehele filmproductieproces naar voren geschoven kan worden; niet alleen qua creatie, maar ook qua productionele voorbereiding vindt er steeds meer in de pré-productie plaats. Dat betekent ook dat crews in andere samenstellingen en in een vroegere fase met elkaar gaan samenwerken en dat er dus ook een andere, intensievere kruisbestuiving tussen de verschillende vakdisciplines kan plaatsvinden, met als gevolg een mogelijk ander/beter eindresultaat.